บางครั้งเรียกว่า รหัสเครื่อง หรือ รหัส วัตถุ ภาษาเครื่อง เป็นชุดของเลขฐานสองหรือบิตที่คอมพิวเตอร์อ่านและตีความ ภาษาเครื่องเป็นภาษาเดียวที่คอมพิวเตอร์สามารถเข้าใจได้

ภาษาเครื่องที่แน่นอนสำหรับโปรแกรมหรือการดำเนินการอาจแตกต่างกันไปตามระบบปฏิบัติการบนคอมพิวเตอร์ ระบบปฏิบัติการที่เฉพาะเจาะจงจะกำหนดวิธีคอมไพเลอร์เขียนโปรแกรมหรือการกระทำเป็นภาษาเครื่อง

โปรแกรมคอมพิวเตอร์เขียนด้วยภาษาโปรแกรมหนึ่งภาษาขึ้นไปเช่น C ++, Java หรือ Visual Basic คอมพิวเตอร์ไม่สามารถเข้าใจภาษาการเขียนโปรแกรมที่ใช้ในการสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์โดยตรงดังนั้นจึงต้องรวบรวมรหัสโปรแกรม เมื่อคอมไพล์รหัสของโปรแกรมแล้วคอมพิวเตอร์จะสามารถเข้าใจได้เพราะโค้ดของโปรแกรมนั้นเปลี่ยนเป็นภาษาเครื่อง

ตัวอย่างภาษาเครื่อง:

ด้านล่างนี้เป็นตัวอย่างของภาษาเครื่อง (ไบนารี) สำหรับข้อความ "Hello World"

 01001000 01100101 01101100 01101100 01101111 00100000 01010111 01101111 01110010 01101100 01100100 

ด้านล่างเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของภาษาเครื่อง (ที่ไม่ใช่ไบนารี) ซึ่งจะพิมพ์ตัวอักษร "A" 1, 000 ครั้งไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์

 169 1 160 0 153 0 128 153 0 129 153 130 153 0 131 200 208 241 96 

ภาษาแอสเซมบลี, ไบนารี, การคอมไพล์, ภาษาระดับสูง, ภาษาระดับต่ำ, เครื่องอ่านได้, ไฟล์วัตถุ, เงื่อนไขการเขียนโปรแกรม, Pseudolanguage, ภาษาวัตถุประสงค์พิเศษ